Αλμπερόνι, Τζούλιο

(Giulio Alberoni, 1664 – 1752). Ιταλός καρδινάλιος και πολιτικός. Γόνος ταπεινής οικογένειας, στράφηκε νεότατος προς τα εκκλησιαστικά και σύντομα διακρίθηκε για την ευφυΐα και την ευστροφία του. Έπειτα από μια περίοδο στην αυλή των Φαρνέζε, δουκών της Πάρμας, έγινε πρωθυπουργός του Φιλίππου Ε’ της Ισπανίας και ανέλαβε την προσπάθεια να ανυψώσει το γόητρο της Ισπανίας, που είχε καταπέσει μετά τη συνθήκη της Ουτρέχτης· ταυτόχρονα προσπάθησε να βοηθήσει τους Φαρνέζε, με την ελπίδα να εξουδετερώσει την υπεροχή του Καρόλου ΣΤ΄ των Αψβούργων στην Ιταλία, προς όφελος των παλιών του κυρίων. Κατάφερε να πραγματοποιήσει τον γάμο του Φιλίππου Ε’ με την Ελισάβετ Φαρνέζε, σύναψε μυστικές σχέσεις με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με σκοπό να ανατεθεί στον βασιλιά του η αντιβασιλεία όσο θα ήταν ανήλικος ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος IE’. Η πολιτική του όμως απέτυχε και προκάλεσε τη συμμαχία της Αγγλίας, της Αυστρίας, της Ολλανδίας και της Γαλλίας εναντίον της Ισπανίας και έναν πόλεμο που είχε καταστροφικό τέλος γι’ αυτήν (1718). Ο Φίλιππος Ε’ εξόρισε τότε τον Α., ο οποίος έπειτα από περιπέτειες πολλών ετών και αφού αναγκάστηκε να ζει κρυμμένος, κυρίως στην Ιταλία, διορίστηκε το 1735 λεγάτος του πάπα Ιννοκέντιου ΙΓ’ στην Μπολόνια.